สัตว์ ๑๒ จำพวก : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 4 / 43

ประโยค - ปฐมมันปาสักษาแปล ภาค ๑ หน้า ที่ 213 [บทสรุปปฏิภาณ] คำว่า "ถูกของท่านผู้มีอายุทั่งหลาย ธรรม คือ ปาราชิก ๔ ข้ามเขาถึงนี้สุดแล้วแฉ เป็นคำแสดงถึงปาราชิกที่บ่งแสดง ในปาราชิกทุกสี่นี้นั้นแล แต่ปร

บทความนี้ศึกษาเกี่ยวกับปาราชิก ๔ และอธิบายถึงลักษณะของกลุ่มภิกษาและภิกษุณีที่เกี่ยวข้องกับปาราชิก รวมทั้ง ๒๔ ประเภทที่กล่าวถึงในพระบาลี และความแตกต่างระหว่างผู้มีสภาวะวัตถูวิบัติ เมื่อทำการบรรพชาก็ต่า

ประโยค ๕ - มัดคลีดท่านี้เป็นเปล เป็น ๔ - หน้าที่ 209 จึงเป็นเหตุให้บรรดาคือการละโทษเสียได้ อีกอย่างหนึ่ง ความเป็นผู้ว่าง่าย ชื่อว่า เป็นมงคล เพราะความเป็นผู้ไม่ใกล้จากการบรรลุ คุณเวทษ เพราะเหตุนี้ ท

บทความนี้กล่าวถึงความเป็นผู้ว่าง่ายในพระพุทธศาสนา โดยนำเสนอแนวคิดจากการวิเคราะห์บทสนทนาระหว่างบุคคลในภาวะต่างๆ ที่มีอิทธิพลต่อการบรรลุธรรม ความเป็นผู้ง่ายจึงถูกแบ่งออกเป็นสองประเภท คือประเภทที่ควรได้ร

ธรรมสมควรแก่วิศุทธธรรม. ในบุคคล ๔ จำพวกนั้น จำพวก ต้น พระผู้พระภาคตรัสหมายเอาพวกมูสัสน้อย. และเป็นผู้ศีล, จำพวกที่ ๒ มีสุตน้อย (แต่) เป็นผู้สู้ศาสนา, จำพวกที่ ๓ มีสุตมาก (แต่) เป็นผู้ศีล, จำพวกที่ ๔ ม

เนื้อหานี้นำเสนอเกี่ยวกับธรรมที่เกี่ยวข้องกับวิศุทธธรรมโดยแบ่งบุคคลออกเป็น ๔ จำพวก ได้แก่ ผู้มีศีลน้อย ผู้มีสุตน้อย ผู้มีสุตมากแต่มีศีล และผู้มีสุตมากและเป็นผู้ต่อสู้ โดยให้ความสำคัญกับการปฏิบัติตามศี

ประโยค๕ - มังคลิตทีปกนเลป ๒ - หน้าที่ 315 ชื่อว่า วาทัญญุ อีทอย่างหนึ่ง มุทธเหล่าใด ย่อมทราบคำพูด อัน แสดงคุณ มีความที่สัตว์เป็นผู้มีธรรมเป็นของ ๆ ตนเป็นต้น ของ บัณฑิตทั้งหลาย เหตุนี้ มุทธเหล่านั้น ชื

บทความนี้พูดถึงวาทัญญุที่มีความเกี่ยวข้องกับธรรมและคุณลักษณะที่สำคัญของบัณฑิต โดยมีการยกตัวอย่างจากบาลีเพื่อชี้แจงแนวคิดอย่างชัดเจน. การอภิปรายในหัวข้อเกี่ยวกับบุรุษและบริษัทต่างๆ เป็นส่วนสำคัญในการระ

ประโยค - พระธัมมปัฏฐักขุแปล ภาค ๕ - หน้า 160 ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา จึงไม่เสด็จไปเชิญพระพักตร์พระ ศาสดา ด้วยทรงเอกว่าว่า "พระศาสดาจะพิสูจน์ทรรศนะในรูปแม้ของ เราช่างน่าดู น่าเฉลิมใสอย่างนี้."

เนื้อหาเกี่ยวกับการไม่เที่ยงและความทุกข์จากการไม่เสด็จไปเชิญพระพักตร์พระศาสดาในช่วงเวลาที่ชาวนครสวรรคดีถวายทานและฟังธรรมในพระเชตวัน ชนกลุ่มต่างๆ ที่ฟังธรรมมีจำนวนที่แตกต่างกันและกล่าวถึงคุณของพระศาสดา

ประโยคละ - พระธรรมปิฎกว่ากาเปล ภาค ๓ - หน้าที่ ๓ เพราะความเป็นธรรมอันเรากล่าวแล้วว่าความเป็นจริง เช่นเดียวกัน มาฎการผู้ลาครอกดอกไม้อยู่ฉะนั้น. บทว่า เลโฮ เป็นต้น คำว่า พระอริยบุคคล ๓ จำพวก ตั้งแต่ท่

ในพระธรรมปิฎกว่ากาเปลภาค ๓ มีการกล่าวถึงความเป็นจริงของธรรมะ โดยเฉพาะกลุ่มพระอริยบุคคล ๓ จำพวก ที่ได้ละครอดในมรรคต่างๆ เช่น โสดาปัติมรรคและอรหัตมรรค ซึ่งมีการศึกษาให้ไปถึงสามชนิด คือ อภิสิสลิกา อภิจิต

ประโยค - พระฉันทปฏิรูปแปลง ภาค ๑ หน้า ที่ 78 พราหมณ์. หญิงบริวารของเธอ ไม่ให้ผ้าและเครื่องประดับ เปียก รีบเข้าสู่ศาลา, ก็แม่เพียงการรีบมาสู่ที่มีประมาณเท่าที่ของเธอ ก็มีได้, เธอปล่อยให้ผ้าและเครื่องอ

ในบทสนทนานี้ โดนพระพราหมณ์ตั้งข้อสังเกตถึงความงามในการเคลื่อนไหว และให้ความสำคัญกับท่าทางที่เหมาะสมของแต่ละชนชั้น โดยเฉพาะเมื่อเปรียบเทียบการวิ่งและการเดิน พระวีสาว (วิสาขา) ยืนยันว่าการเคลื่อนไหวที่เ

๕) ได้ทรัพย์สินมาด้วยความพยายามนั้น การลักทรัพย์แยกออกเป็น ๓ ลักษณะ คือ ๑) โจรรามี ๑๔ อย่าง ได้แก่ ลักขโมย ฉกชิง ขูกร้อง โขก ปล้น ดู ดักโจร หลอก (กุเรื่องให้เจ้าทรัพย์หลงเชื่อ) ลง (ใช้เครื่องมือผิดม

เนื้อหานี้แสดงลักษณะต่างๆ ของการลักทรัพย์ซึ่งแบ่งออกเป็นสามหมวดหลัก ได้แก่ โจรรามีที่มี 14 วิธีการลักทรัพย์ที่แตกต่างกัน, อนุโลมหโจรกรรม, และการประพฤติผิดในท้องที่ โดยมีการอธิบายเกี่ยวกับหญิงและชายที่

7. รู้จักบุคคล ตรงนี้ยิ่งกว่ากสุด ตลอดชีวิตของพระและนักสร้างบารมี ถ้าขาดความรู้ตรงนี้แล้วไม่มีสิทธิ์ที่จะคนจะสอน ไม่มีสิทธิ์ที่จะใช้คน คือเทคนิคจะดูคนไม่ออก ใช้คนก็ไม่เป็น หรือ แม้ที่สุดถ้าไปใกล้ชิดกั

เนื้อหานี้พูดถึงการรู้จักบุคคลในพระพุทธศาสนา โดยแบ่งออกเป็นสองกลุ่ม คือ กลุ่มที่ต้องการเห็นพระอริยะ และกลุ่มที่ไม่ต้องการ ซึ่งแบ่งต่อในเรื่องการฟังธรรม และผู้ที่ทรงจำและพิจารณาเนื้อหาธรรม โดยเน้นว่ากา

โครงการบรรจบอาสิกาแก้วหน่อยอ่อน ๑ ล้านคน พราหมณ์ผู้พบายนางวิสาขา พราหมณ์แม่แห่งนั้นเข้าไปถึงศาลาแห่งหนึ่งริมฝม่าแล้วได้ยืนอยู่ ขณะนั่น นางวิสาขา มีอายุอย่างเข้า ๑๕–๑๖ ปีประดับด้วยเครื่องอารณ์ครุ่งครบ

เนื้อหาเกี่ยวกับนางวิสาขาที่มีอายุประมาณ 15-16 ปี ได้เดินเข้าไปในศาลาในช่วงที่มีฝนตกและมีพราหมณ์ที่พยายามจะเข้าใจการกระทำของเธอ พวกเขาพูดถึงการใช้วิจารณญาณในการเข้าสู่ศาลา และอธิบายถึงลักษณะและเสียงขอ

ไม่ประมาทในธรรม ๑๘๕ ลักษณะของผูที่ยังประมาทอยู่ ๑. พวกกสิตะ คือพวกไม่ทำเหตุดี but จะเอาผลดี เป็นพวกเกือบ ครัน เช่น เวลาเรียนไม่ตั้งใจเรียนแต่จะสอบได้ งานการไม่ทำ แต่ความดี ความชอบของเอา ไม่ทำปร

บทความนี้กล่าวถึงลักษณะของผู้ที่ยังประมาทในธรรม มีอยู่ 3 จำพวก ได้แก่ พวกกสิตะ ที่ไม่ทำเหตุดีแต่ต้องการผลดี, พวกทุจิตะ ที่ทำเหตุเลวแต่ต้องการผลดี, และพวกละสิตตะ ที่ทำเหตุเล็กน้อยแต่ต้องการผลดีมาก โดยผ

อุไรวรรณ หลวงพ่ออตอบปัญหา เรื่อง : หลวงพ่อทัตตชีโว หลวงพ่ออตอบปัญหา ถาม : เราจะมีวิธีการดำเนินชีวิตอย่างไร จึงเรียกได้ว่าใช้ชีวิตอย่างผู้มีปัญญา ? ตอบ : เรื่องการใช้ชีวิตหรือดำเนินชีวิตอย่

บทสัมภาษณ์จากหลวงพ่อพูดถึงวิธีการใช้ชีวิตอย่างผู้มีปัญญา โดยอ้างอิงจากคำสอนในพระพุทธศาสนา โดยเน้นการแสวงหาทรัพย์ที่มีคุณธรรม ซึ่งแบ่งกลุ่มตามวิธีการแสวงหาทรัพย์ และชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการดำรงชีวิ

เมื่อได้รับทรัพยแล้ว ความจริงต้องนำมาใช้ประโยชน์ให้คุ้มค่ามาถึงที่สุด แต่ด้วยความไม่รู้ของผู้คนผู้มักเกิดปัญหา"จึงได้ทรัพย์ไปถูกผิดๆง พระพุทธองค์ทรงแยกจำพวกของคนตามวิธีการใช่ทรัพย์อีก ๓ จำพวก คือ ๑. พ

การใช้ทรัพย์ควรทำด้วยความได้ด้วยธรรมะ ซึ่งแบ่งผู้คนออกเป็นหลายกลุ่มตามวิธีใช้ทรัพย์ และเปิดเผยให้เห็นว่าการแบ่งปันและทำบุญเป็นสิ่งสำคัญ การใช้ทรัพย์อย่างมีจริยธรรมจะส่งผลดีต่อทั้งตัวเราและสังคม โดยเฉพ

121 อุบาสามง่ายจากพระไตรปิฎก ๑. ประเภทผู้งมงธรรม ๑.๑ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้กล่าวไว้หลาย ถึงคนใช้และผู้เปรียบด้วยคนใช้ ๓ จำพวก .คนใช้ไม่ว่าจะได้อาหาร ยา และคนพยาบาลที่เหมาะสมหรือไม่ก็ตาม ก็ยังไม่หยา

บทความนี้สำรวจประเภทผู้งมงธรรมตามพระไตรปิฎก โดยกล่าวถึงคนใช้ 3 จำพวกที่เปรียบเหมือนบุคคลในโลกที่มีความเชื่อมโยงกับการได้ยินและการปฏิบัติธรรม ซึ่งมีหลักการว่าผู้ที่ได้รับฟังธรรมวินัยจะได้รับปัญญาธรรมตา

กั่นที่ 2 ปฐพีณฑ์เทสร พรรณาเรื่องภูเขา เช่น เข้าจกวาลา เขาสินธุ เขาวิรวัธ ทั้ง 7 ที่อู้อวลรอบ เขาหิมพานต์ รวมทั้งขนาดและ สัณฐานของภูเขาแต่ละลูก, สะออนโดตาและภูเขาทั้ง 5 ที่ แวดล้อมเสะ คือ สุภัสสนฤทธิ์

เนื้อหานี้พูดถึงภูเขาและขนาดต่าง ๆ ในแดนหิมพานต์ รวมถึงอธิบายแหล่งน้ำที่สำคัญ เช่น มหาสมุทรและสระต่าง ๆ นอกจากนี้ยังกล่าวถึงทวีป 4 ต่าง ๆ รวมถึงรายละเอียดเกี่ยวกับชมพูทวีปและอุตตรประเทศ ที่มีความสำคัญ

เกษตรกรรม อันเป็นวิถีชีวิตของคนสมัยนั้น ในสมัยนี้มนุษย์รู้จักปลูกพืช ทำนา ทำไร่ และเลี้ยง สัตว์ ทำให้รู้จักตั้งหลักแหล่งและสร้างบ้าน แปลงเมืองจึงเกิดความจำเป็นที่จะทำให้พื้นที่เพาะ ปลูกมีความสมบูรณ์อย

ในสมัยโบราณ เกษตรกรรมเป็นวิถีชีวิตที่สำคัญของมนุษย์ โดยมีการสังเกตธรรมชาติและการเปลี่ยนแปลงทางดาราศาสตร์ที่มีผลต่อการเก็บเกี่ยว เมื่อสังคมเริ่มมีการตั้งถิ่นฐาน จึงเกิดการพัฒนาทางศาสนาและความเชื่อ โดยเ

สักแต่ว่าเห็น ใจเราจะต้องเกลี้ยง ๆ ไม่ติดในคน สัตว์ สิ่งของ หรือเรื่องราวต่าง ๆ ที่ไม่เป็น สาระแก่นสาร ใจเราไม่รู้สึกว่ากระทบอะไร แม้ว่าจะมี สิ่งภายนอกเข้ามากระทบใจก็ตาม ไม่ว่าอากาศจะเย็นหรือร้อน จะเห

เนื้อหานี้พูดถึงความสำคัญของการฝึกใจให้ไม่ติดยึดกับสิ่งต่าง ๆ รอบตัว ไม่ว่าจะเป็นคน สัตว์ หรือสิ่งของ ภายในใจต้องมีความสงบและแน่นอน การเห็นหรือได้ยินสิ่งใด ๆ จะต้องอยู่ในสถานะที่ปราศจากอารมณ์หรือกระทบ

กลางองค์พระให้มีหลวงพ่ออยู่ด้วย ให้เราเอาความสุข ความบริสุทธิ์ ไม่ติดอะไรเลยจริง ๆ ใจต้องเกลี้ยงจริง ๆ ไม่ติดในคน สัตว์ สิ่งของ ๆ เราต้องทำความบริสุทธิ์ให้เกิดขึ้น ความบริสุทธิ์จะเกิดขึ้นได้ก็ต้องนิ่ง

การสร้างความบริสุทธิ์ในใจเป็นสิ่งสำคัญในการเข้าใจและเข้าถึงความสุขที่แท้จริง โดยเราไม่ควรติดอยู่กับคน สัตว์ หรือสิ่งของใด ๆ เราจำเป็นต้องทำความบริสุทธิ์ให้เกิดขึ้นผ่านการทำสมาธิและการนิ่ง ซึ่งจะทำให้ใ

อาทิตตปริยายสูตร ๓๕๐ สรรพสัตว์และสรรพสิ่ง ล้วนมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ ตลอดเวลา เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และเสื่อมสลายไป ไม่ว่าจะเป็นคน สัตว์ สิ่งของ ล้วนตกอยู่ในสภาพนี้ทั้งนั้น คือ มีความไม่เที่ยง แปรปรวนอยู่ตล

อาทิตตปริยายสูตรกล่าวถึงธรรมชาติของชีวิตและสรรพสิ่งที่ไม่มีความเที่ยง ทุกอย่างล้วนอยู่ภายใต้การเปลี่ยนแปลง ไม่ว่าจะเป็นคน สัตว์ หรือสิ่งของ ทุกอย่างมีการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และเสื่อมสลาย พระสัมมาสัมพุทธ

ประโยค๑ - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 2 แม้ในภาษาไทยก็มีใช้เหมือนกัน เช่นคำว่า ดิน น้ำ ไฟ ลม เป็นต้น ล้วน เป็นคำเดิมทั้งสิ้น, คำพูดผสมซึ่งปรุงขึ้นจากธาตุและปัจจัยต่าง ๆ สำเร็จ โดยสาธ

เอกสารนี้อธิบายถึงบาลีไวยากรณ์โดยเฉพาะนามและอัพยยศัพท์ ที่พบในภาษาไทย เทคนิคในการประกอบคำ และตัวอย่างเช่นคำว่า ดิน น้ำ ไฟ ลม ที่เป็นคำเดิม รวมถึงการใช้สัญญัติศัพท์ เช่น โรงเรียน และ ร้านค้า นามศัพท์แบ